तुळस :
तुळस
ही चवीस तिखट, पचल्यानंतरही तिखट, उष्ण, हलकी, कोरडी, तीक्ष्ण, शरीरातील
प्रत्येक कणापर्यंत तात्काळ पोहोचणारी असते. तुळशीच्या औषधासाठी विशेषतः
रसाच्या रुपात वापर करावयाचा असेल तेव्हा ताजीच पाने वापरावीत व ही पाने
तुळशीला मंजिर्‍या येण्याअगोदर घ्यावीत. कारण मंजिर्‍या येण्याअगोदर
पानांमध्ये गुणांची तीव्रता अधिक असते.
तुळशीचे बी तिच्या मंजिर्‍यांमध्ये असते. मंजिर्‍या काळ्या स्निग्ध, चमकदार होऊन आपोआप गळायला लागतात. तेव्हा गोळा कराव्यात. हे बीज बल देणारे व मूत्रप्रवृत्ती वाढविणारे असते.
ताप आल्यास तुळशीची ३०-४० पाने व ३-४ काळी मिरी ४ तांबे पाण्यात उकळून १ तांब्या उरवून रात्री गरम प्यायल्यास घाम येऊन ताप उतरतो. उचकी लागल्यास एक चमचा तुळशीच्या रसात तेवढाच मध घेऊन चाटल्यास उचकी थांबते.
खोकल्यातून कफ पडतांना त्रास होत असल्यास दिवसातून ४-५ वेळा एक-एक चमचा तुळस रस घेतल्यास कफ सुटतो. नायट्यासारख्या रोगात व कीटक दंशावर तुळशीचा पानांचा रस उपयोगी पडतो. पोटामध्ये वायू झाल्यास तुळशीचा रस तुपाबरोबर घ्यावा. ज्यांना भूक लागत नाही त्यांनी सकाळी तुळशीचा एक चमचा रस साखरेबरोबर घेतल्यास सात दिवसांत फरक जाणवतो.
कडूलिंब :
खरुजेच्या फोडामधून अधिक प्रमाणात पू बाहेर येत असेल तर कडूलिंबाची साल जाळून त्याची राख त्या ठिकाणी लावावी.
पू तयार होणे थांबते.
कडुलिंबाची पाने रोज सकाळी चावून खाल्यास कालांतराने कोणत्याही विषाचा शरीरावर परिणाम होत नाही असे म्हणतात.
कोरफड :
लहान मुलांच्या कफावर कोरफड फार उत्तम गुण देते.
कोरफडीची पाने विस्तवावर थोडी गरम करुन त्याचा अंगररस काढावा आणि त्यात किंचिंतसे मीठ टाकून लहान मुलास पिण्यास द्यावे. म्हणजे परसाकडे साफ होऊन कफ नाहीसा होतो.
कोरफडीचा एक ते दिड चमचा रस साखर घालून नियमितपणे घेतल्यास शरीरात चांगली शक्ती होते.
हळद :
हळदीचे
बरेच औषधी उपयोग आहेत. हळद एक उत्तम जंतूनाशक आहे. जखमेवर हळद दडपल्यावर
रक्त येण्याचे थांबून पुढे पू होण्याची भीती रहात नाही.
घसा दुखणे, खोकला यासाठी गरम दूध व हळद पिणे किंवा गूळ हळद खाणे, हे उपचार आपण नेहमी करतो.
याशिवाय खरुज किंवा ज्या इतर काही त्वचारोगात अतिशय कंड. त्यामध्ये हळद आणि कडूनिंबाच्या पानांचे वाटून केलेले मिश्रण पोटात घेण्याने आणि वरून लावण्याने उपयोग होतो.
मोहरी :
संधिवातावर उपचार :संधिवातावर
गंधकाचे फूल आणि मोहरीचे पीठ यांचे समान मिश्रण करून मिसळावे व दिवसातून
बरॅच वेळा घ्यावे व नंतर ओव्याचा अर्क पाण्यात मिसळून ते प्यावे.
शिऊशूल :
डोके सारखे दुखते. कशानेही थांबत नाहे. मोहरीचा बारीक वाटून लेप लावावा. मोहरीचा उपयोग अनेक रोगांवर करता येतो. परंतु मोहरी तीक्ष्ण आहे, तेव्हा जबाबदारीने तिचा वापर व्हावा.
तुळस
तुळशीचे बी तिच्या मंजिर्‍यांमध्ये असते. मंजिर्‍या काळ्या स्निग्ध, चमकदार होऊन आपोआप गळायला लागतात. तेव्हा गोळा कराव्यात. हे बीज बल देणारे व मूत्रप्रवृत्ती वाढविणारे असते.
ताप आल्यास तुळशीची ३०-४० पाने व ३-४ काळी मिरी ४ तांबे पाण्यात उकळून १ तांब्या उरवून रात्री गरम प्यायल्यास घाम येऊन ताप उतरतो. उचकी लागल्यास एक चमचा तुळशीच्या रसात तेवढाच मध घेऊन चाटल्यास उचकी थांबते.
खोकल्यातून कफ पडतांना त्रास होत असल्यास दिवसातून ४-५ वेळा एक-एक चमचा तुळस रस घेतल्यास कफ सुटतो. नायट्यासारख्या रोगात व कीटक दंशावर तुळशीचा पानांचा रस उपयोगी पडतो. पोटामध्ये वायू झाल्यास तुळशीचा रस तुपाबरोबर घ्यावा. ज्यांना भूक लागत नाही त्यांनी सकाळी तुळशीचा एक चमचा रस साखरेबरोबर घेतल्यास सात दिवसांत फरक जाणवतो.
कडूलिंब :
कडूलिंब
पू तयार होणे थांबते.
कडुलिंबाची पाने रोज सकाळी चावून खाल्यास कालांतराने कोणत्याही विषाचा शरीरावर परिणाम होत नाही असे म्हणतात.
कोरफड :
तुळस
कोरफडीची पाने विस्तवावर थोडी गरम करुन त्याचा अंगररस काढावा आणि त्यात किंचिंतसे मीठ टाकून लहान मुलास पिण्यास द्यावे. म्हणजे परसाकडे साफ होऊन कफ नाहीसा होतो.
कोरफडीचा एक ते दिड चमचा रस साखर घालून नियमितपणे घेतल्यास शरीरात चांगली शक्ती होते.
हळद :
हळद
घसा दुखणे, खोकला यासाठी गरम दूध व हळद पिणे किंवा गूळ हळद खाणे, हे उपचार आपण नेहमी करतो.
याशिवाय खरुज किंवा ज्या इतर काही त्वचारोगात अतिशय कंड. त्यामध्ये हळद आणि कडूनिंबाच्या पानांचे वाटून केलेले मिश्रण पोटात घेण्याने आणि वरून लावण्याने उपयोग होतो.
मोहरी :
मोहरी
शिऊशूल :
डोके सारखे दुखते. कशानेही थांबत नाहे. मोहरीचा बारीक वाटून लेप लावावा. मोहरीचा उपयोग अनेक रोगांवर करता येतो. परंतु मोहरी तीक्ष्ण आहे, तेव्हा जबाबदारीने तिचा वापर व्हावा.
Comments
Post a Comment